متأسفانه، ضمیر خودآگاه ما بر این باور است که همیشه مسئول است، حتی وقتی که نیست. جاناتان هایت (2006) و چیپ و دان هیث (2010) برای توضیح این ایده از مثال استعاری بودا استفاده میکنند که دو شخصیت در آن حضور دارند: سوار و فیل. فیل بُعد بسیار قدرتمند اما انتقاد ناپذیر و شهودی ما است. سوار خود آگاه ماست که سعی میکند فیل را هدایت کند. سوار فکر میکند که همیشه مسئول است، اما این فیل است که کار را انجام میدهد و اگر فیل با سوارکار مخالف باشد، معمولاً فیل برنده میشود.
آخرین دیدگاهها