هر روزه حجم انبوهی از اطلاعات از طریق تلفن‌های همراه‌ به ارائه‌دهندگان خدمات تلفن همراه‌ منتقل می‌شوند که در این بین، اطلاعات زیادی درباره‌ی ما افشا می‌شوند.
در این لکچر، درباره‌ی حفظ حریم خصوصی در حیطه‌ی اطلاعات ذخیره‌شده در تلفن‌های همراه و رایانه‌ها خواهید آموخت و درخواهید یافت که اینترنت از چه جهاتی مرز میان خانه، محل کار و مدرسه را متحول ساخته است…

امروزه نوعی از بازی‌های دیجیتالی‌ هستند که به ما اجازه‌ی وارد شدن به فضای دیجیتالی و ارتباط با فرهنگ دیجیتالی را می‌دهند تا محصولات فرهنگی خود را تولید کنیم. می‌توانیم بازی‌ها را درون بازی‌ها بازسازی کنیم؛ دسترسی نسبتاً به صرفه و پلتفرم‌های آزاد، کاربران را قادر می‌سازد تا تمام جنبه‌های جهان ملموس را درون جهانی دیجیتالی نمایش دهند.

توافق بر سر مرز میان آن‌چه در ایمیل‌ها‌ و پیام‌های متنی عمومی محسوب می‌شود و آن‌چه خصوصی است هنوز کار دشواری است. با توجه به آن که هم‌رسانی فوری مراوده‌ای که تنها یک نفر مخاطب آن بوده‌است، به تعداد زیادی از افراد دیگر – چه عامدانه، چه غیرعامدانه – کار ساده‌ای است،‌ همیشه خطر قضاوت خارج از متن ارتباطات الکترونیک وجود دارد که یکی از تعاریف محوری حریم خصوصی محسوب می‌شود.

بیش از صد سال پیش، جان دیویی در کتاب دموکراسی و آموزش نوشت که جامعه نه تنها توسط اشکال مختلف ارتباطی پشتیبانی می‌شود، بلکه توسط ارتباط نیز احاطه شده است.گروه‌های کوچک، جوامع بزرگ‌تر و نهادهای وسیع- همه‌ی چیزهایی که جامعه‌ای را می‌سازند- در رابطه با نحوه‌ی جریان ارتباط درون و بیرون گروه‌ها عمل می‌کنند…

با آن که متمم‌های چهارم و پنجم قصد حمایتی همه‌جانبه را از اوراق و مدارک و یادداشت‌های خصوصی و نیز از آزادی عقیده داشتند، امروزه از حریم خصوصی روانی حمایت چندانی نمی‌کنند و نتیجه این شده است که نیروی پلیس از اختیارات گسترده‌ای برای وادار کردن مظنونین به اعتراف بعضاً حتی دروغ – بدون نظارت قضایی جامع –  برخوردار است…