حاکمیت

سلسله‌مراتب‌ها یکی از اشکال اصلی حکمرانی به شمار می‌روند. سلسله‌مراتب معادلی برای واژه hierarchy است. این اصطلاح از دو واژه یونانی hieros و archein گرفته شده است. این دو واژه به ترتیب به معنای «مقدس» و «حکومت کردن اند. بدین ترتیب، hierarchy به صورت تحت‌اللفظی بیانگر نوعی حکمرانی مقدس است. در قرون مسیحی آغازین، از این اصطلاح برای اشاره به سلسله‌مراتب فرشتگان استفاده می‌شد و سپس، این واژه برای اشاره به ساختار کلیسای مسیحی به کار رفت.

زیست‌قدرت و در کنار آن زیست‌سیاست، مفهومی است که فوکو از آن برای تحلیل و تشریح حکمرانی مدرن در برابر حکمرانی سنتی استفاده می‌کند. مفهومی که بتوان در فهم چیستی چندگانه حکمرانی از آن یاری جست.

حاکمیت سرزمینی (sovereignty) به اقتدار انحصاری یک دولت درون قلمرو آن اشاره دارد. حاکمیت سرزمینی نوعی مشروعیت را برای این اقتدار فراهم می‌آورد به این معنا که فرد یا دولتی که دارای حاکمیت سرزمینی است می‌تواند درون مرزهای خود قوانینی را وضع کند یا احکامی را صادر کند و آن‌ها را به اجرا در آورد.