حکمرانی

اندیشکده‌ها «نهادهای پژوهش، تحلیل و درگیرسازیِ سیاست عمومی‌اند که میان دانش (آکادمی) و قدرت (سیاست‌گذار) پل می‌زنند» (McGann, 2019, p. 15)؛ درباره نقش «پل» آن‌ها طیفی از الگوهای سازمانی دارند: دانشگاهی، دولتی، مستقل، حامی‌محور و حتی کنشگرِ ماموریت‌محور؛ طیفی که از پژوهش‌های بی‌طرف تا فعالیت‌های خط‌مشی‌محورِ صریح امتداد می‌یابد (McGann, 2019, pp. 57). برون‌دادِ اصلی اندیشکده، «دانشِ قابل‌مصرفِ سیاست» است: یادداشت سیاستی، سناریو، گزینه‌ها و پیام‌های ارتباطیِ مبتنی بر شواهد برای مخاطبان اجرایی، تقنینی و عمومی؛ درحالی‌که برون‌داد کلاسیک پژوهشگاه/پژوهشکده مقاله یا کتاب داوری‌شده و توسعه روش‌ها و نظریه‌ها است. (OECD, 2015, p. 44)

«تحقیقات تازه مؤسسهٔ استنفورد نشان می‌دهد که استفاده از هوش مصنوعی (AI)، تأثیر چشمگیری بر ورود نسل جوان به بازار کار داشته است. بر اساس داده‌های ثبت حقوق و دستمزد شرکت ADP، از اواخر سال ۲۰۲۲ تا میانهٔ ۲۰۲۵، اشتغال برای افراد ۲۲ تا ۲۵ ساله در مشاغلی مانند توسعه نرم‌افزار و خدمات مشتری که بیشترین مواجهه را با AI دارند، حدود ۱۳ تا ۱۶ درصد کاهش یافته است . در مقابل، افراد با سابقهٔ کاری بیش از ۳۰ سال، در همان حوزه‌ها افزایش تقاضا و فرصت‌های شغلی را تجربه کرده‌اند؛ به‌ویژه افزایش ۶ تا ۹ درصدی که حامل پیامدهای مثبت رشد مشارکت انسانی نزدیک به هوش مصنوعی است.

ظهور هوش مصنوعی و اقتصاد داده، مرز کلاسیک میان «میدان نبرد» و «پشت جبهه» را فروپاشانده است. در جنگ‌های صنعتی، قدرت با ظرفیت تولید سلاح سنگین و تحرک میدانی سنجیده می‌شد؛ در جنگ‌های اطلاعاتی و شبکه‌ای، توان پردازش، استخراج الگو از داده‌های بلادرنگ، و مدیریت جریان اطلاعات به معیار قدرت تبدیل شده است

در جنگ‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، مرز «میدان» و «پشت جبهه» فرو ریخته است؛ هر تلفن همراه، حسگر و حساب کاربری به گره‌ای در زنجیره هدف‌گیری تبدیل می‌شود. ازاین‌رو، رفتار قانون‌مند شهروندان در تولید و انتشار داده، برابر با پدافند غیرعامل است (Bratton, 2015, p. 185).