ترجمه: فائزه صالحی
گارتنر به تازگی فناوری‌های نوظهوری را شناسایی کرده است که بر رهبران سازمانی در منطقه آسیا و اقیانوسیه تأثیر خواهد گذاشت. در این‌جا آن‌چه رهبران فناوری اطلاعات باید در مورد این فناوری‌های نوآورانه بدانند، آمده است.
برای رهبران فناوری اطلاعات، این یک زمان هیجان‌انگیز و چالش‌برانگیز است. از یک سو، نیاز به در حالت نوآوری مداوم بودن وجود دارد. از سوی دیگر، درک این‌که این نوآوری از کجا می‌آید و بهترین حوزه‌ها برای هدایت منابع محدود کجا هستند، می‌تواند دشوار باشد. همچنین، پیدا کردن مهارت‌های مناسب برای پوشش دادن به حوزه‌های نوآوری نوظهور نیز می‌تواند چالش برانگیز باشد، در حالی که بحران عمیق مهارت‌ها در حال گسترش است.
برخی از حوزه‌هایی که فناوری به سرعت از دنیای موضوعات علمی تخیلی به تأثیر معناداری در دنیای کسب‌وکار در منطقه آسیا و اقیانوسیه منتقل خواهد شد، طبق یک وبینار اخیر گارتنر، شامل ارتباطات ماهواره‌ای، انسان‌های دیجیتال، اینترنت اشیاء محیطی کوچک و ربات‌های خودران است. در این مقاله، ما بر روی آن‌چه که رهبران فناوری اطلاعات باید در مورد این فناوری‌های پیشرفته بدانند، تمرکز می‌کنیم.
ارتباطات ماهواره‌ای
اتصال در سراسر استرالیا قرار است دگرگونی قابل توجهی را تجربه کند، زیرا گزینه‌های ماهواره‌ای در مدار پایین زمین به طور فزاینده‌ای رایج می‌شوند. در حال حاضر، تنها یک ارائه‌دهنده در اسپیس استارلینک وجود دارد که متعلق به ایلان ماسک است، اما دولت استرالیا در اوایل سال 2023 یک گروه کاری برای بررسی فرصت‌های LEO تشکیل داده و انتظار دارد که در سال‌های آینده ارائه‌دهندگان بیشتری ظهور کنند.
دولت در بررسی فناوری LEO موارد زیر را در نظر دارد:
• نقش بالقوه آن در کاهش فاصله شمول دیجیتال، به ویژه در ارتباط با مردم ملل اول.
• نقش آن در حمایت از افزایش تاب‌آوری و فراوانی در شرایط اضطراری.
• پتانسیل ماهواره‌ها جهت ارائه خدمات مخابراتی جهانی.
• مزیت اقتصادی که می‌تواند از استفاده بیشتر از LEOSat به دست آید، از جمله تسهیل اینترنت اشیاء.
با توجه به وسعت استرالیا و تراکم بسیار پایین جمعیت در بخش‌های زیادی از آن، وجود ماهواره‌های LEO می‌تواند برای نخستین بار راهی بسیار مؤثر برای باز کردن بخش‌های وسیعی از کشور با فراهم کردن اینترنت پرسرعت باشد. ماهواره‌های LEO می‌توانند در پیشبرد توسعه منطقه‌ای و کمک به سازمان‌ها برای دستیابی و تعامل با جمعیت‌های خارج از شهرهای بزرگ نقش اساسی ایفا کنند.
انسان‌های دیجیتال
نه، این‌ها واحدهای Joi از فیلم Blade Runner 2049 نیستند … یا هستند؟
انسان‌های دیجیتال مفهوم دوقلوی دیجیتال هستند که به مردم اعمال می‌شود. این مفهوم توسط گارتنر به عنوان “موجودات مصنوعی طراحی‌شده برای ایجاد انواع جدیدی از همراهان، دستیاران، درمانگران و سرگرم‌کننده‌ها” تصور شده است و گارتنر پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۷، اکثریت مدیران بازاریابی B2C بودجه‌ای اختصاصی برای انسان‌های دیجیتال خواهند داشت.
اما کاربردهای انسان‌های دیجیتال فراتر از تمرینات ساده بازاریابی خواهد بود. سازمان پیشرو تحقیقات علمی استرالیا، CSIRO، به طور فعال در حال بررسی جنبه «دوقلویی» انسان‌های دیجیتال و استفاده از آن‌ها به عنوان مدلی برای آزمایش و تحقیق است. CSIRO برخی از کاربردهای واقعی انسان‌های دیجیتال را مورد تأکید قرار داد که شامل موارد زیر می‌شود:
• یک مدل مجازی از یک شناگر المپیکی برای ارزیابی تغییرات پیشنهادی مربی در تکنیک او استفاده شد.
• یک ابزار نرم‌افزاری که به Diving Australia ارائه شد تا امکان آزمایش‌های تعاملی تکنیک‌های غواصی مجازی را برای ورزشکاران زن غواصی که همزمان به ریو ۲۰۱۶ می‌روند، فراهم کند. مربیان و ورزشکاران از آن برای آزمایش تغییرات تکنیکی به منظور بهبود امتیازات بدون به خطر انداختن عملکرد یا ایمنی استفاده کردند.
• یک دهان مجازی برای اطلاع‌رسانی در طراحی مجدد غذاهای سالم‌تر به منظور پذیرش بیشتر مصرف‌کنندگان مورد استفاده قرار می‌گیرد. فرآیند مدل‌سازی در حال افزایش درک رفتاری درون دهانی و تأثیر تغییرات طراحی پیشنهادی است.
در حال حاضر، انسان‌های دیجیتال هنوز یک کاربرد خاص از فناوری هستند، اما به دلیل نیازهای آن‌ها به مدیریت گسترده داده‌ها و توسعه نرم‌افزار، در سال‌های آینده تقاضا برای متخصصان در این حوزه به طور فزاینده‌ای افزایش خواهد یافت.
اینترنت اشیاء محیطی کوچک
یک دستگاه اینترنت اشیاء محیطی کوچک، دستگاهی از نوع ۳GPP است که به مراتب کوچکتر و ارزان‌تر از نسل‌های قبلی اینترنت اشیاء است. منبع انرژی نهایی این نوع اینترنت اشیاء محیطی، امواج رادیویی است. این فناوری امکان برچسب‌گذاری، ردیابی و حس‌کردن اشیاء را بدون پیچیدگی یا هزینه‌های مربوط به دستگاه‌های با باتری فراهم می‌آورد.
در حالی که این مفهوم به طور گسترده‌ای بررسی نشده است، در همایشی که سال گذشته در گلدکست برگزار شد، گارتنر ادعا کرد: “این امر اکوسیستم‌های جدیدی را ممکن می‌سازد؛ مدل‌های کسب‌وکار جدید بر اساس دانستن موقعیت یا رفتار اشیاء؛ محصولات هوشمندتر با رفتارهای جدید؛ و هزینه بسیار کمتری برای ردیابی و نظارت است. اینترنت اشیاء محیطی کوچک، فرصت‌هایی را برای طیف وسیعی از کسب‌وکارها گسترش خواهد داد، اما گارتنر توصیه می‌کند قبل از پذیرش، مسائل اجتماعی و نظارتی بالقوه را ارزیابی کنید.”
در این وبینار، آرنولد گائو، معاون گارتنررتحلیل‌گر نوآوری فناوری، نمونه‌هایی از سراسر جهان را مورد اشاره قرار داد، مانند موردی که در آن پژوهشگران این دستگاه‌های کوچک اینترنت اشیاء بدون باتری را بر روی پروانه‌ها قرار دادند بدون این‌که توانایی حرکت و عملکرد حشره را مختل کنند؛ این حسگرها می‌توانند به صورت عمده به قیمت تنها ۰.۰۱ دلار برای هر حسگر چاپ شوند. حسگرهایی که بسیار سبک و ارزان هستند، واقعاً فرصت‌های جدیدی را برای کسب‌وکارها در تمام بخش‌ها فراهم می‌کنند.
ربات‌های خودران
در ماه فوریه، ارتش استرالیا به همراه بریتانیا و ایالات متحده، وسایل نقلیه و سیستم‌های خودران را که با هوش مصنوعی تغذیه می‌شدند، به نمایش گذاشت. اواخر سال گذشته، نمایشگاه Gatton AgTech که در کوئینزلند برگزار شد، بیش از ۱۰۰۰ شرکت‌کننده را به خود جلب کرد تا جدیدترین فناوری‌ها در زمینه رباتیک کشاورزی، پهپادهای بدون سرنشین و دیگر نوآوری‌ها برای صنعت کشاورزی را مشاهده کنند.
استفاده از هوش مصنوعی در رباتیک اجتناب‌ناپذیر بود، اما به لطف پیشرفت‌های حاصل در هر دو زمینه فناوری، اکنون شاهد ادغام آن‌ها هستیم. پیش‌بینی می‌شود که بین امسال و ۲۰۳۰، بازار رباتیک‌های تقویت‌شده با هوش مصنوعی با نرخ رشد سالانه مرکب ۲۵.۶۴٪ درصد CAGR به ۹۳۵.۸۰ میلیون دلار آمریکا تا سال ۲۰۳۰ برسد.
رباتیک خودران یکی از حوزه‌های کلیدی مورد توجه سازمان‌هایی است که به دنبال افزایش سرمایه‌گذاری ملی استرالیا در تحقیق و توسعه از حدود ۰.۵٪ تولید ناخالص داخلی فعلی به ۳٪ تا سال ۲۰۳۵ هستند.
متخصصان فناوری اطلاعات باید بر روی این قابلیت‌ها تمرکز کنند تا نیازهای رهبران را برآورده سازند:
در حالی که بیشتر تمرکز فعلی بر روی حوزه‌هایی مانند هوش مصنوعی، امنیت سایبری، تحول دیجیتال و داده‌ها است، موج بعدی نوآوری‌ها قرار است این موارد را به شکلی بسیار پیچیده و دقیق به هم مرتبط کند. متخصصان فناوری اطلاعات باید به صورت پیشگیرانه در یادگیری و تسلط بر فناوری‌های جدید فعال باشند تا مرتبط و رقابتی باقی بمانند.
واضح است که انتظار می‌رود متخصصان تکنولوژی در نقش‌های خود بیشتر استراتژیک و کمتر عملیاتی شوند. ارزش این فناوری‌های پیشرفته در جایی که فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی به هر حال کمک خواهند کرد ایجاد و پیاده‌سازی آن‌ها نیست، بلکه در نحوه‌ی مفهوم‌سازی و استفاده از آن‌ها است. برای متخصصان فناوری اطلاعات در تمام سطوح، موفقیت به طور فزاینده‌ای به توانایی آن‌ها در مفهوم‌سازی راه‌حل‌هایی که اهداف کسب‌وکار را پیش می‌برد، بستگی خواهد داشت تا این‌که تنها به پشتیبانی از سازمان در عملیات بپردازند.
